Geel

Huisdichter Sander werpt een blik op de maandelijkse gemeenteraad

Het gebeurt niet vaak dat burgers een punt voor de gemeenteraad brengen, maar als het gebeurt, dan is het wel steeds full house. Dit keer waren het de buurtbewoners van het Laar die zich richtten tot de Geelse verkozenen. Zij waren talrijk aanwezig en ‘zweetten’ bovendien de volledige gemeenteraad uit tot iets na middernacht – het feestje in de parochiezaal van Sint-Amands was in ieder geval al goed op gang gekomen, toen de gemeenteraad erop zat.

‘Maar wat had deze delegatie van het Laar dan te zoeken in de gemeenteraad?’, zult u zich ongetwijfeld afvragen. Zij kwamen klagen over hun straat die ondertussen al drie maanden afgesloten was vanaf het kruispunt met het Sint-Dimpnaplein. Daar waren betonblokken, ‘als meteorieten uit de lucht kwamen vallen’, zo stelde oppositielid Dirk Kennis van De Brugpartij. De buurtbewoners hadden braaf voldoende handtekeningen verzameld om niet alleen binnen het participatietraject hun stem te laten horen, maar ook voor de gemeenteraad. Er leefde immers wel wat ongenoegen: niet dat men tegen het concept van een schoolstraat is, maar daarvoor het kruispunt permanent barricaderen ging hen wat te ver.

De schepen van Mobiliteit, Marlon Pareijn (CD&V), was op de ‘bijzonder dynamische’ evaluatievergadering van twee dagen eerder blijkbaar voor een talrijk opgekomen buurt komen te staan, en stond ook op de gemeenteraad opnieuw alleen voor deze heikele kwestie. Hij moet immers mobiliteit en veiligheid – water en vuur, zo u wilt – zien te verzoenen. Daarmee moet hij niet alleen rekening houden met de meningen van de schoolkinderen, ouders en leerkrachten, die met de proefopstelling allemaal tamelijk tevreden waren, maar ook met die van de buurtbewoners, van wie hetzelfde niet kan gezegd worden. En dan is er nog een derde partij, het Agentschap Wegen en Verkeer, die niet mee doen aan burgerparticipatie, maar die als een lastige schoonmoeder steeds over de schepen zijn schouder meekijkt.

Toch bleek schepen Pareijn daags na de evaluatievergadering en na een gesprekje met het Agentschap Wegen en Verkeer plots toch een wit konijn uit zijn hoed te kunnen toveren. Zelf bleef hij wat geheimzinnig: hij stelde veelbelovend dat hij ‘het licht gezien had’ in deze kwestie, maar dat hij dat nog even moest aftoetsen bij het College van Burgemeester en Schepenen. We zijn benieuwd hoe de schepen van plan is om deze situatie voor alle partijen bevredigend te laten landen.

Als deze meester-tovenaar erin slaagt om dit klaar te spelen, kunnen we misschien ook beginnen dromen van een Sint-Dimpna zonder zwaar verkeer?

© Sander Verwerft