De gemeenteraad van Mol keurde unaniem een motie goed waarbij Mol bij De Lijn en de Vlaamse overheid aandringt om dringend het busaanbod in de gemeente uit te breiden. Hiervoor zijn extra financiële middelen nodig.

Zo vraagt men met grote prioriteit om de geschrapte buslijn 84 (Geel – Mol – Lommel) opnieuw in te voeren. Iedere extra dag met de huidige dienstverlening vinden er menselijke drama’s plaats in de Molse gehuchten. Het fors gedaalde busaanbod treft rechtstreeks de meest kwetsbare inwoners. Van de talrijke beloftes die bij de lancering van het decreet basisbereikbaarheid werden gedaan, kwam weinig tot niets terecht.

“De alternatieve Flexbus die De Lijn aanreikt om wegvallend busvervoer te compenseren, is ruim ontoereikend. Busvervoer reserveren biedt geen enkele zekerheid of flexibiliteit, zeker niet voor de terugrit. Het systeem bevat te veel beperkingen, waardoor reistijden met een factor twee, drie tot zelfs vier toenemen. Als een reisweg überhaupt al mogelijk is.”, aldus het Molse gemeentebestuur.

De zogeheten ‘treinparallel’ die wordt gebruikt om het schrappen van de vroegere buslijn 84 te motiveren, staat in schril contrast met de realiteit. Een inwoner van Ezaart die in het ziekenhuis van Geel moet zijn, heeft in de praktijk niets aan de trein tussen Mol en Geel. De effectieve reistijd met het huidige openbaar vervoer verdriedubbelt of verviervoudigt in vergelijking met vroeger. De combinatie van bus en trein maakt de prijs bovendien duurder. De vroegere buslijn 84 die het ziekenhuis van Mol en Geel rechtstreeks met elkaar verbond, bestaat gewoonweg niet meer.

De specifieke aard van Mol met een Centrum, 11 verschillende gehuchtskernen én een treinstation maakt, bizar genoeg, Mol één van de grootste slachtoffers in dit verhaal en daardoor voelt de gemeente zich bekocht met het eindresultaat.